مهربانا!

با فروغ نگاهت، واژه های جانم، زیباترین ترانه ی عشق و شکر گزاری را تنها برای تو می سرایند و جام دیدگانم از اشک نیاز من و مهر تو لبریز می گردد و من تنها با نوشیدن جرعه ای از سرچشمه ی بیداری نماز از تو می خواهم که هیچگاه نعمت عافیت، صبوری و امید را از زندگانیم نستانی.

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

همه ی ما مقصدی داریم. به دقت انجام دادن کاری که در هر لحظه می دانیم چطور انجامش دهیم، به زندگی های ما شکل می دهد.

***

معیار ارزیابی زندگی تو آنچه می اندوزی نیست، بلکه آنچه بخشش می کنی است.

رمز استغنا تمرکز نکردن بر چیزهایی است که نداری و تمرکز کردن بر قدردانی از آنچه هستی و آنچه انجام می دهی است.

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

عشق الهی

 

خسته ام از تنهایی

                            مانده ام از درد جدایی

توی این دنیا

         اونجایی که آدما

به دنبال یه لقمه نونن

                          تا گرسنه نمونن

چشماشونو هم میذارن

                              تا عاشقی رو نبینن

من در پی دلدارم

                            تا نفس تو سینه دارم

دنبال عشقم می گردم

                                 تا یه روزی پس بیفتم

وقتی که پیداش کردم

                                صاحب عشقش کردم

دست توی دستش میدم

                             قلبمو بهش میدم

بهش می گم

                               دوستت دارم همیشه

بی عاشقی نمیشه

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

داغ تنهایی

 

آنقدر با آتش دل، ساختم تا سوختم

بی تو ای آرام جان، یا ساختم یاسوختم

سرد مهری بین، که کَس بر آتشم آبی نزد

گر چه همچون برق از گرمی سراپا سوختم

سوختم اما نه چون شمع طرب در بین جمع

لاله ام، کز داغ تنهایی به صحرا سوختم

هچو آن شمعی که افروزند پیش آفتاب

سوختم در پیش مهرویان و بی جا سوختم

سوختم از آتش دل، در میان موج اشک

شور بختی بین، که در آغوش دریا سوختم

شمع و گل هم هر کدام از شعله ای در آتشند

در میان پاکبازان من نه تنها سوختم

جان پاک من «رهی» خورشید عالمتاب بود

رفتم و از ماتم خود، عالمی را سوختم

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

مقام عشق بنازم که نیش بر رگ لیلی

زنند و از رگ مجنون خسته خون به در آید

***

ما را چو روزگار فراموش کرده ای

یارا شکایت از تو انم یا ز روزگار؟

***

نه بوسه ای، نه شکر خنده ای، نه دشنامی

به هیچ وجه، مرا روزی از دهان تو نیست

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

.

.

اجازه هست عشق تورو تو کوچه ها داد بزنم ؟
رو پشت بوم خونه ها اسمتو فریاد بزنم؟
اجازه هست مردم شهر قصه مارو بدونن
اسم منو عشق تورو توی کتابا بخونن
اجازه هست که قلبمو برات چراغونش کنم

پیش نگاه عاشقت چشمامو قربونیش کنم
اجازه می دی تا ابد سر بزارم رو شونه هات
روزی هزارو صد دفعه بگم که می میرم برات
اجازه می دی که بگم حرف عاشقانه هام تویی
دلیل زنده بودنم درد ترانه هام تویی
اجازه  دارم به همه بگم که تو مال منی
 ستارها اینو میگه که تو اقبال منی 
اجازه هست جار بزنم بگم چه قدر دوست دارم
بگم می خواهم بخاطرت سر به بیابون بذارم

 

اجازه تو دست تو اجازه من دست تو
خنده من خنده تو شکست من شکست تو

آره عزیز اجازه هست قصه ام را با انتظار با تو ادامه بدم ؟! 

منتظرم به قاصدک از تو خبر بیاره
به قاصدک که با خودش عطر تنه تو داره
بیاد و همراه خودش تو این شبای بی کسی
خورشید چشمای تو رو تو اینه ها بیاره
بودن تو مثل نفس نبودنت مثل مرگ

 بی تو یه برگ زخمی ام اسیر دست اجل
یه نیمه جونم تو بیاتو بیا که از تو جون بگیرم
یه بی نشونی که می خوام از تو نشونه بگیرم
حالا که تمومه لحظه هامو انتظار تو پر کرده برگرد
وای ازاین لحظه هایی که توی انتظارت دلم بی تو سرکرد

تومثل یک معجزه ی حقیقی
تو لحظه های بیم و نا امیدی
که در غروب آخرین دقایق
از آسمون به داد من رسیدی
من آخرین امید این نگاهو
به لحظه ی اومدن تو بستم
بیا که در نهایت صداقت
به انتظار دیدنت نشستم

 

وقتی چشمام پر اشکه وقتی قلبم بی قراره
وقتی پابه پای ابرا چشم من بارون می باره
وقتی مثل یه پرنده میرم و گوشه می گیرم
وقتی با نبودن تو توی هر لحظه می میرم
با یه حس عاشقونه انتظار تو رو دارم
من یه ماهی تو یه دریا تو که نیستی بی قرارم بی قرارم

وقتی خواب تو می بینم خواب عاشقونه ی تو
وقتی که قطره ی اشکو می بینم رو گونه ی تو
وقتی قلب عاشقم رو پیش پای تو می ذارم
وقتی که بلور اشکو واسه تو هدیه می یارم
با یه حس عاشقونه انتظار تو رو دارم
من یه ماهی تو یه دریا تو که نیستی بی قرارم

تو که نیستی تو که نیستی قلب عاشق بی قراره
آرزوی تو رو داشتن باز تو رو یادم می یاره
تو بدون که بی تو هرگز شب من سحر نمی شه
جز تو چشمام واسه هیچکس نمی باره تر نمی شه
هنوزم حس نیازت از تو قلب من نرفته
کاش بدونی کاش بدونی زندگی بی تو چه سخته

 

تنهاکسی که قلبت وپس نمی داد
برای دوست داشتن تو فرصت رو از دست نمی داد
اینو بدون اون غریبه من بودم
توقعم زیاد بود برای تو کم بودم
به رسم بی وفایی دل به نگام نبستی
به خاطر غرورت زدی من و شکستی
دلم داره می سوزه از این همه دورویی
قند تو دلت اب می شه چقدر بی چشم و رویی
این و بدون برای من دنیا به اخر رسیده
دل غریب و بی کسم از عشق تو خیر ندیده
خدا کنه که نفرینم دامنت و بگیره
با هم برابر می شیم وقتی دلت بمیره
برو هواتو ندارم برام یه خط قرمزی
حتی دیگه نمی خوامت برای من بی ارزشی

یکی بود یکی نبود یه دروغ کهنه بود

یکی موند یکی نموند حرف راست قصه بود

یکی موند با غصه ها،به غم عشق مبتلا

یکی رفت چه بی وفا،با دو رنگی آشنا

اونکه موند ریشه پوسوند،دلشو غصه سوزوند

نالش از دیوه نبود،پشتشو دوری شکوند

زیر آوار جفا دل دادش به هر بلا

با همه عشق و وفا راهی شد تو قصه ها

اونکه موند یه قصه ساخت اما هی هستی شو باخت

قصه ها به سر رسید ،اون به عشقش نرسید

هیشکی خوابشو ندید،گل یادشو نچید

گم شدش تو قصه ها،توی شهر عاشقا .

به ساده ها . توجه ای متواضعانه به هر آنچه که

در رویاهای کودکانه آموختم به چیزی که به من تعلق ندارد فکر نکنم اما ناگهان او همه ی فکرم شد

 

 

 

عشق نمی پرسه عشق نمی پرسه تو کی هستی؟ عشق فقط میگه: تو ماله منی . عشق نمی پرسه اهل کجایی؟ فقط میگه: توی قلب من زندگی می کنی . عشق نمی پرسه چه کار می کنی؟ فقط میگه: باعث می شی قلب من به ضربان بیفته . عشق نمی پرسه چرا دور هستی؟ فقط میگه: همیشه با منی . عشق نمی پرسه دوستم داری؟ فقط میگه: دوستت دارم

 

 

 

من از ساعت متنفرم از این اختراع عجیــب بشر که جای خالـــــــــی حضور تو را به رخ دلتنگــــــــی های من می کشد

 

    

نمی دونم که چرا هر وقت به تو می رسم ، نمی توانم از تو بگویم. برای گفتنت واژه کم می آورم. به هر حال ، بدان که بیشتر از این حرف ها و واژه ها برایم معنا می دهی

 

همه زیبایی های بی پیرایه ازعشق سرچشمه می گیرند،اماعشق از چه چیز سرچشمه می گیرد؟ عشق از جنس چیست ؟ این فرا طبیعی از کدامین طبیعت جاری شده است؟ زیبایی زاده ی عشق است. عشق زاده ی توجه و اعتناست ، توجه ای ساده به ساده ها . توجه ای متواضعانه به هر آنچه که متواضع و بی پیرایه است . توجه ای زنده به همه ی زندگی ها

ای کاش

1
2
3
شوک
.
شوک
...
فردا که رفتم دانشگاه بهش میگم ، میگم که دوستت دارم
نمی دونم چرا احساس خفگی می کنم
کاش این کار رو نمی کردم ، کاش زنده بمونم ... فردا بهش بگم ...
کاش قبل از پریدن تصمیم می گرفتم
اینجا کجاست
1
2
3
شوک  ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ //////////
- فایده نداره ، تسلیت می گم  به خونواده اش اطلاع بدید

پ.ن :  اینجا شب است ؟ یک شب نوئل . در قلعه کوچک من همه سپاهیان بی سلاح خفته اند .
اینجا روز است ... ولی مثل اینکه کسی ما رو نمی بینه //  آهای...........

**********************************************

افسانه دخترک

 

سرش را بالا می آورد تا خود را ببیند ، آری او یک بیوه جوان است که چند روز قبل از ازدواجش ، شوهرش را از دست داده .
او یک دختر شکست خوردست که هیچ راهی برای ادامه زندگی ندارد .
سرش را بالا می آورد ولی  او خود را در آینه نمی بیند ، چهره فرشته زیبایست که به او سلام می کند واز او می خواهد یک آرزو کند .
دخترک شگفت زده به این فکر می کرد که مرگ وجود دارد و شوهرش روزی می مرد ، پس آرزو کرد به ماه ها گذشته برگردد روزی که پسرک به خواستگاری او آمد ،
سرش را بالا می آورد و می بیند که در یک میهمانی مهم نشسته و پسرک هم برایش لبخند می زند ، ولی او اعتنایی به پسرک نکرد و در آخر جواب رد به پسرک داد .
پسرک غمگین از آنجا رفت ، ولی طولی نکشید که با دختری دیگر ازدواج کرد و سالها از موضوع گذشت و حالا اوچندین فرزند دارد .
آری پسرک نمرد .
سرش را بالا می آورد ، او در گوشه ای نشسته و به بازی روزگار می خندد ، و به این فکر میکند که چه دختربدبختی ست و بعد از مدتی از غصه مرد .
...
حالا چند ساعتی هست که پسرک در کنار همسر و فرزندانش خوابیده ، فرشته به خواب او می آید و داستان را برای او می گوید ، پسرک در خواب از فرشته می خواهد که دیگر از این خواب ، بیدار نشود ، جانش را بگیرد و به دخترک بدهد تا به زندگی ادامه دهد ، و فرشته آرزوی او را برآورده می کند .
سرش را بالا می آورد و خود را در لباس عروس می بیند که دارد با پسری دیگر ازدواج می کند ، بی آنکه فکر کند که روزی مرده بود .

**********************************************

نامه

                               " نامه ای از یک دوست "

شاگردی از استادش پرسید:" عشق چست؟"
استاد در جواب گفت:"به گندم زار برو و پر خوشه ترین شاخه را بیاور. اما در
هنگام عبور از گندم زار، به یاد داشته باش که نمی توانی به عقب برگردی تا خوشه ای بچینی!"
شاگرد به گندم زار رفت و پس از مدتی طولانی برگشت. استاد پرسید: "چه آوردی؟"
و شاگرد با حسرت جواب داد: "هیچ! هر چه جلو میرفتم، خوشه های پر پشت تر
میدیدم و به امید پیدا کردن پرپشت ترین، تا انتهای گندم زار رفتم ."
استاد گفت: "عشق یعنی همین!"
شاگرد پرسید: "پس ازدواج چیست؟"
استاد به سخن آمد که:" به جنگل برو و بلندترین درخت را بیاور. اما به یاد
داشته باش که باز هم نمی توانی به عقب برگردی!"
شاگرد رفت و پس از مدت کوتاهی با درختی برگشت. استاد پرسید که شاگرد را چه
شد و او در جواب گفت: "به جنگل رفتم و اولین درخت بلندی را که دیدم،
انتخاب کردم. ترسیدم که اگر جلو بروم، باز هم دست خالی برگردم."
استاد باز گفت: "ازدواج هم یعنی همین!!"

**********************************************

موش های درون ذهن

شاید این بار هم مثل روزهایی که موش فراموشی به انبار ذهنتان زده ، چیزی از دست داده اید .
چیزی که میتواند دندان گیر این موش شود چه ارزشی دارد ؟
این موشها رفتگران ذهن ما هستند ، وجودشان به قدری لازم است که اگر حتی برای چند ساعت نباشند
 تعفن همه جا را میگیرد ، ذهن می شود زیر زمین شلوغ و بد بویی که هر لحظه جای نور و هوا در آن تنگ تر می شود .
فراموشی قدیمی ترین خدمتکاری است که در خانه ذهن به کار مشغول است ، حتی پیش از ورود دانایی .
فراموشی مهربان ، وفادار ترین خدمتکاری است که یک ذهن می تواند به خود ببیند که حتی منت مزد هم ندارد .
ولی در این انبار قدیمی عشق می تواند غذای لذیذی برای این موشها باشد ؟
ولی آیا به همبن راحتی عشق به عدم ختم می شود ؟
...
پس چگونه امروز هنگامی که یک نور بیکار چشم های ما را در هم می پیچاند ، تو از کنارم عبور کردی
و سکوت را به لبهایم هدیه کردی ، و این درست زمانی بود که دیگر هیچ چیزی برای خوردن
موشها وجود نداشت جز همان عشق قدیمی ، و موشی فریاد برآورد که این عشق چه تلخ است .

و این لحظه عکسی شد و در ذهنم ثبت شد ولی آیا این عکس میتواند با وجود این موشها در امان بماند
آری .
"سرنوشت را باید از سر نوشت"

**********************************************

  " نامه ای در خواب "

چند سالی میشه که  میشناسم  ازاین دانشجوهای مثبت که سرش تو کار خودشه
و زندگیش میگذشت با ساختن تکه کلماتی بود که خودش درست میکرد
بعد از ظهرها نفربر خودشو بر می داره میره میشینه روی یه نیمکت و ساعتها با ذهن آشفته
عابران سکوت خودشو میشکنه
( نفربر یعنی تسبیح )
رفتم پیشش گفتم چه خبر :
گفت : یا رب مپسند لوتیان خار شوند .
گفتم :  باز چی شده ؟
صدای هواپیمایی که از بالای سرمون عبور می کرد  ریخت در حجم کوچه
گفت : این صدای قلب منه .
....
یه مقدار کاغذ تو دستش بود داد به من و گفت بخون ، خودم نوشتم
کلمات واضح بود ولی هر کاری میکنم یادم نمیاد چی نوشته بود .
فقط می دونم از خوندنشون به شگفت اومده بودم ، بعد دادم خودش
گفتم : خودت بخون .
بلند گفت :
              شب بود ، و آخرین جنایت من ،
                             سکوتی بود که در آن فریاد زدم :

                وای بر " من "

سکوتی همه جا رو گرفت و وقتی چشمام رو باز کردم حس کردم در سیاهی شب غرق شدم
چراق رو روشن کردم  عقربه ساعت خوشحال ، ساعت 4:23 رو نشون میداد

بعد رو یه کاغذ نوشتم ، شب بود ،و آخرین .....
                                                        وای بر "من"

**********************************************

 

 

واسم عشق تو بسه...

کمون اَبرو ، سبزه رو ، خوش بر و رو

خوش زبون ، بی ادعا ، با آبرو

خدا انگار که خودش بی مشغله

بینی شو تراشیده با حوصله

قلم و گرفته دست

چشاشو کشیده مست

شِکرِ خنده هاشو خرما و شیرمال نداره

برفِ دندوناشو دیزین و کََُلََک چال  نداره

تو دلم هوس ، ایشالا بپوسه

ولی اُون تو آینه

وقتی لباشو می بینه

خودشم دلش می خواد پاشه لباشو ببوسه!!

شبا وقتی یهو از خواب می پره

یهو رنگ از روی مهتاب می پره

نور چشماش همه جا رو می گیره

بیچاره آب میشه مهتاب ، میمیره

اینقَدَر لطیفه پوستش که نگو

پیش اُون سیب و هلو

میشه خار و گَزَنه

غنچه باس جلو بره  بوق بزنه

رنگ پوستش به مَثَل

آبتنی کردن خورشید توی یک کاسه عسل

مثِ شاه بیتِ غزل

قد وبالاش مثِ سَروِ سَهی ِ باغ ِ اِرَم

چی بگم از قد وبالاش... چی بگم

بهتره چیزی نگم ... کم میآرم

اگه مردی یه روزی  از گرد راه پیدا بشه

همه جا رو بگیره ، شاهنشاه دنیا بشه

پشتِ دروازۀ قلبش می شینه ، آه می کشه

واسه یک بارم شده طعمِ شکستو می چشه

حسوداش هزار هزار

می کنن داد و هوار

این یکی چش نداره ببینتش

اُون یکی دس می بره بچینتش

این یکی رودررو دوست و پشتِ سر  دشمنشه

اُون یکی تشنۀ خون ِ طرح ِ رو پیرهنشه

این میگه اُون یکیا گوش می کنن

اُون میگه  این یکیا نوش می کنن

یه کلاغ چل تا کلاغش می کنن

با دروغ محفلو داغش می کنن .

عسل جون ! هر کی می خواد هر چی بگه بذار بگه

دهن سگ نجسه ، دریا که طوریش نمیشه

الهی تا قیامت جونت سلامت بمونه

اُون که فرهادت میشه  قدر ِ شیرینت بدونه

آتیش ِ سرخ لبات با خنده هات گُر بگیره

دشمنت کور بشه  ماتم بگیره  زود بمیره

نبینم اشگاتو روی گونه هات

نبینم بار غمو رو شونه هات

تو خیابون دلت  وقتی که غم  جار می زنه

خودشو شادی  تو زندون دلم  دار می زنه

تو بخندی انگاری من خندیدم

تو برنجی انگاری من رنجیدم

تو با هر کی که می خوای برو  بمون

خدا یارت باشه   یارت مهربون

منم از دور به چشات زُل می زنم

تو خیالم به موهات گل می زنم

واسم عشق تو بسه

باقیموندش هوسه

قصۀ ما سراُومد

اُونی که می خوام نیومد...

 

منو ببخش عزیز من اگه می گم باهام نمون

دستای خالیمو ببین آخر قصه رو بخون

 ترانه ای رو که برات گفته بودم فروختمش

با پول اون نخ خریدم  زخم دلم رو بستمش

همسفر شعر و جنون عاشق ترین عالمم

تو عشقتو ازمن بگیر من واسه تو خیلی کمم

بین من و تو فاصله است  یک در سرد آهنی

من که کلیدی ندارم   تو واسه چی در می زنی

این در سرد لعنتی  شاید که نخواد وا بشه

قلبتو بردار و برو قطار داره سوت می کشه

همسفر شعر و جنون عاشق ترین عالمم

تو عشقتو از من بگیر من واسه تو خیلی کمم

من واسه تو خیلی کمم